Eczeem Allergie (2/2)
Virale of bacteriële infectie
Een virus is totaal wat anders dan een bacterie. Een virus leeft niet echt. Een virusdeeltje is niets anders dan een fragment van DNA in een beschermende vacht. Als een virus in contact komt met een cel, hecht het zich aan de celwand en injecteert zijn DNA en misschien een paar enzymen in de cel. Het DNA maakt gebruik van de mechanismes in de levende cel om zich te vermenigvuldigen tot nieuwe virusdeeltjes.
Uiteindelijk sterft en barst de gekaapte cel, waardoor de nieuwe virusdeeltjes vrijkomen. In beide gevallen is de cel een fabriek voor het virus.
Wanneer een virus of bacterie je lichaam binnendringt en zich reproduceert veroorzaakt dit normaal gesproken problemen. In het algemeen geldt dat de aanwezigheid van de kiem een neveneffect produceert dat je ziek maakt. Het poliovirus laat toxines vrij die zenuwcellen vernietigen (wat vaak leidt tot verlamming). Sommige bacteriën zijn goedaardig of heilzaam (bijvoorbeeld, we hebben allemaal miljoenen bacteriën in onze darmen en ze helpen voedsel te verteren), maar veel schadelijker zijn bacteriën als ze eenmaal in het lichaam of de bloedstroom zitten.
Virale en bacteriële infecties zijn veruit de meest voorkomende oorzaken van ziekte voor de meeste mensen. Ze veroorzaken ziekten als verkoudheid, griep, mazelen, bof, malaria, aids en ga zo maar door. De taak van je immuunsysteem is om je lichaam te beschermen tegen deze infecties. Het immuunsysteem beschermt je op drie verschillende manieren:
-Het creëert een barrière die voorkomt dat bacteriën en virussen hun kwalijke praktijken uitvoeren in jouw lichaam.
-Als een bacterie of een virus toch in het lichaam binnenkomt spoort het immuunsysteem de slechte bacterie of het virus op en elimineert het voordat het zich thuis voelt in het lichaam en begint met reproductie.
-Als het virus of de bacterie toch in staat is zich voort te planten en problemen veroorzaakt in je immuunsysteem is belast met het opheffen van de problemen.
Het immuunsysteem heeft ook een aantal andere belangrijke taken. Zo is je immuunsysteem in veel gevallen in staat om sporen van kanker in een vroeg stadium op te sporen en op te heffen.
Om al deze zaken goed uit te voeren heeft het immuunsysteem bepaalde hulpmiddelen, de meest bekende daarvan zijn de witte bloed- cellen. Daarnaast krijgt het immuunsysteem ook hulp van de thymus, milt, het lymfesysteem, beenmerg, antilichamen, complement systeem en hormonen.
Allergie en het immuunsysteem en eczeem
Allergieën zijn een vorm van een foute reactie van het immuunsysteem. Bij mensen met een allergie reageert het immuunsysteem sterk op zaken die normaal genegeerd worden. Alles wordt uit de kast gehaald om je te beschermen tegen deze normale zaken. Het allergeen (wat de allergische reactie veroorzaakt) kan een bepaald voedsel, een bepaald type van pollen of een bepaald type van dierlijke stoffen zoals leer of bont zijn.
Bijvoorbeeld, een persoon die allergisch is voor bepaalde pollen zal een loopneus krijgen, tranende ogen, niezen, enz. Deze reactie wordt voornamelijk veroorzaakt door mestcellen in de neus. In reactie op het stuifmeel van de mestcellen komt histamine vrij. Histamine komt normaal gesproken vrij bij een ontsteking. Daardoor begint vloeistof te stromen vanuit de bloedvaten. Histamine veroorzaakt ook de jeuk. Om deze symptomen op te heffen, vooral jeuk, kun je gebruik maken van antihistaminicum.
Werking bij eczeem
De huid biedt bescherming tegen buitenlandse indringers op verschillende manieren. Afgezien van de fysieke barrière zijn er gespecialiseerde cellen van het immuunsysteem in de lagen van de huid.
Sommige van deze cellen detecteren een invasie door vreemde eiwitten, zoals bacteriën en virussen.
Wanneer een vreemd eiwit in contact komt met cellen van het immuunsysteem gaan deze antistoffen aanmaken die bij de invasie van antigeen passen op een unieke manier.
Ik kan het vergelijken met een auto, specifiek het autoslot, waarbij de indringer de sleutel is en de cellen van het immuunsysteem het slot van de auto die precies om de sleutel past. De antilichaam-achtige combinatie wordt herkend door andere cellen van het immuunsysteem die naar het slot gaan en dit vernietigen.
In het type immuunreactie genaamd 'overgevoeligheid', zorgt de aanwezigheid van vreemd materiaal voor reacties van de huidcellen genaamd mestcellen. Deze bevatten krachtige signalering chemicaliën - zoals histamine - die, wanneer losgelaten, andere componenten van het immuunsysteem activeren.
Histamine heeft lokale effecten op de huid, bekend voor iedereen die wel eens met brandnetels in aanraking is gekomen. Na het contact zwelt de huid zwelt op en wordt rood. Dit komt door openstelling van de bloedvaten en lekkage in de weefsels van vocht vanuit de bloedvaten en het lymfesysteem.
Rondom de plaats waar contact is gemaakt worden de bloedvaten van de huid kleiner, zo wordt de doorstroming van het bloed beperkt, waardoor de huid hier wat bleker is.
Een dergelijke overgevoeligheidsreactie treedt vrijwel onmiddellijk op na de prikken van brandnetels, vandaar de gebruikelijke term 'netelroos'. De juiste medische term is urticaria en een groot aantal andere "gelijken" naast brandnetels, zoals chemicaliën en voedsel componenten, kan leiden tot soortgelijke reacties.
De 'netelroos' vorm van gevoeligheid is het makkelijkst te begrijpen, maar er zijn diverse andere manieren waarop immuunreacties kunnen optreden in de huid.
Deze handelen meestal over langere tijdschalen. Bij allergische contact dermatitis bijvoorbeeld, duurt het twee of drie dagen voor de cellen van het immuunsysteem de aanwezigheid van de irritatie herkennen en lokaal meer cellen werven zodat ze om kunnen gaan met de situatie. Een dergelijke vertraging maakt het moeilijker om uit te zoeken wat de oorzaak van de allergische reactie in de eerste plaats is.
Eczeem
In eczeem wordt de kettingreactie van gebeurtenissen veroorzaakt door de irriterende oorzaken die voor veranderingen in de structuur en functie van de lagen van de huid zorgen. Dit kan leiden tot irritatie van de penetratie van schadelijke stoffen die normaal gesproken worden tegengehouden door de intacte huid en vreemd genoeg door een infectie met huidbacteriën.
Verlies van vocht in de huid zorgt ervoor dat de huid uitdroogt en gemakkelijker afschilfert en de huid wordt dikker in antwoord op het krabben tegen de jeuk.
Met het blote oog zijn de mildste vormen van eczeem te zien als droge, blekere plekken op de huid zonder hindernissen voor de bijbehorende ontsteking. In meer actieve eczeem, is er verdikking van de huid en de splitsing met omliggende roodheid of meer duidelijke tekenen van infectie, zoals bovenliggende korsten.
Er is altijd hevige jeuk, die een wezenlijk kenmerk van de aandoening is. Eczeem, die in de afwezigheid van behandeling niet jeukt, is geen eczeem!
Uit meer gedetailleerd onderzoek van de huid, alsmede andere indirecte tests van het immuunsysteem blijkt dat het immuunsysteem zeer actief is in alle vormen van eczeem. Op bloedonderzoek bijvoorbeeld zijn meestal verhoogde waardes van eiwitten te zien, immunoglobulinen genaamd, in het bijzonder een zogenaamde IgE.
Er zijn ook grotere aantallen van een bepaald type witte bloedcellen meestal geassocieerd met allergie. Deze kenmerken geven aan dat eczeem niet alleen iets is dat op gaat in de lagen van de huid, maar het is onderdeel van een algemeen proces van de activiteit in het immuunsysteem.
Geavanceerde technieken worden steeds vaker ontwikkeld om de subtiele veranderingen in de biochemie van de cellen in de huid en hoe ze omgaan met antigenen en met de andere cellen van het lichaam te detecteren.
Om je immuunsysteem gezond te houden en zodoende eczeem tegen te gaan zijn er meerdere mogelijkheden.