Gezondheidsvoordelen van inuline

Inuline is een fermenteerbare, prebiotische vezel die door ons lichaam niet verteert kan worden. Wanneer je voedsel eet dat inuline bevat, dan transporteert ons lichaam de inuline richting de dikke darm waar het wordt gebruikt door de microflora in de dikke darm. Inuline, net als veel andere voedingsvezels, wordt geclassificeerd als fructaan.

Inuline heeft tal van voordelen voor de gezondheid vanwege de prebiotische effecten en andere voordelen voor de gezondheid van de darmen.

Het doel van dit artikel is om een aantal van de belangrijkste voordelen voor de gezondheid van inuline vezels duidelijk te maken, waaronder het vermogen om de groei van gezondheidsbevorderende bifidobacteriën te stimuleren.

Deze bifidobacteriën hebben een gunstig effect op de opname van mineralen en staan bekend vanwege het vermogen om de bloedsuikerspiegel te stabiliseren, dit verminderd het risico van type 2 diabetes.

Inuline bevordert de groei van bifidobacteriën

Onderzoek toont aan dat inuline een gunstig effect kan hebben op de intestinale gezondheid en de spijsvertering.

Een dubbelblind, willekeurig verdeelt, placebo gecontroleerd onderzoek, uitgevoerd door onderzoekers van het Instituut voor Bacteriologie en Mycologie, Universiteit van Leipzig, suggereert dat inuline de groei van bifidobacteriën in de darmen kan stimuleren. Deze studie gebruikte aardpeer inuline en inuline cichorei in de vorm van snackrepen en ging over vijfenveertig vrijwilligers.

Van bifidobacteriën is aangetoond dat het veel verschillende gunstige gezondheidseffecten heeft.

Zo is bewezen dat ze bepaalde ziekteverwekkers en schadelijke bacteriën in de darm remmen, het immuunsysteem versterken, constipatie kunnen helpen voorkomen en helpen bij de synthese van bepaalde vitaminen.

Inuline verbetert calcium en magnesium absorptie

Er is een grote hoeveelheid wetenschappelijk bewijs dat calcium en magnesium voor een groot gedeelte worden opgenomen vanuit de dikke darm. Het is zelfs zo dat magnesium voornamelijk wordt geabsorbeerd vanuit de dikke darm. Fermenteerbare koolhydraten zoals inuline worden in de dikke darm door de lokale microflora gebruikt.

Deze microflora laten dan korte keten vetzuren (SCFA) los in het lichaam tijdens de gisting. Deze korte keten vetzuren veranderen de zuurtegraad in de darm, die op zijn beurt helpt de opname van mineralen zoals calcium en magnesium te verbeteren.

Uit onderzoek, uitgevoerd bij levende dieren en bij mensen, blijkt dat inuline een gunstig effect heeft op de absorptie van mineralen.

Inuline houdt de bloedsuikerspiegel stabiel

Het menselijk lichaam kan inuline niet afbreken in monosachariden. Als gevolg daarvan zorgt inuline niet voor een stijging van de bloedsuikerspiegel. Een gevolgd hiervan is dat inuline nuttig kan zijn bij de preventie en behandeling van type 2 diabetes.

Type 2 diabetes, ook bekend als niet-insuline-afhankelijke diabetes mellitus (NIDDM) is een chronische metabolische aandoening waar een toenemend aantal mensen in de Verenigde Staten, Europa en Australië last van hebben. Bij mensen met type 2 diabetes produceert het lichaam niet genoeg insuline of de cellen negeren de insuline die het lichaam produceert.

Insuline is een belangrijk hormoon dat de hoeveelheid glucose in het bloed regelt door het gebruik van glucose door ons lichaam te bevorderen. Dit proces is belangrijk om aan de energiebehoeften van bepaalde cellen te voldoen. Dit is vooral belangrijk voor spier- en vetcellen.

Naast het feit dat diabetes veel verschillende stofwisselingsprocessen in het lichaam in de war brengt kan diabetes iemand een vergroot risico geven op verschillende secundaire complicaties als deze persoon geen aanpassing van de levensstijl doorvoert.

Voorbeelden van aanpassing van de levensstijl zijn bijvoorbeeld de voedingsgewoonten te veranderen en gezonder te eten en fysiek actiever zijn. Daarnaast kan het gebruik van diabetes geneesmiddelen ook helpen bij een goede behandeling. Secundaire problemen met diabetes kunnen onder meer hart- en vaatziekten, nierschade, impotentie, en ulcus cruris (open been) zijn.

Beste natuurlijke bronnen van inulinevezel

Als een soort van fermenteerbare vezels heeft inuline tal van voordelen voor onze gezondheid. Of je nu jouw spijsvertering wilt verbeteren of de gevoeligheid voor insuline iets wilt verbeteren, iedereen kan voordeel hebben bij het eten van meer voedingsmiddelen die inuline bevatten.

Dit is een lijst van een paar van de bronnen van inuline die we in de natuur tegenkomen.

Cichoreiwortel

De wortel van de cichoreiplant (Cichorium intybus) is een van de bekendste bronnen van inuline. Veel verschillende makers van gezondheidssupplementen gebruiken cichoreiwortel als het belangrijkste ingrediënt in hun inuline supplementen.

Naast het feit dat het veel wordt gebruik door deze fabrikanten wordt cichoreiwortel ook gebruikt als een koffie-vervanger en als een natuurlijk additief voor verschillende levensmiddelen. In sommige landen wordt het ook geteeld als voedergewas voor het vee.

Aardperen

De aardpeer (Helianthus tuberosus), soms aangeduid als Jeruzalemartisjok, knolzonnebloem, topinamboer, of gewoon aardpeer, is ook één van de beste voedsel bronnen van inuline. Het is ook een uitstekende bron van vele andere gezondheidsbevorderende voedingsstoffen. Slechts 100 gram aardpeer geeft al 13% van de aanbevolen dagelijkse waarde voor vitamine B1 en bijna 20 procent van de aanbevolen dagelijkse inname van ijzer. Het eten van aardperen levert ook veel kalium en een behoorlijke hoeveelheid koper en vitamine C op.

Paardenbloemwortel

Zoals cichorei wortel kan de paardenbloemwortel (Taraxacum officinale) worden gebrand, gemalen en gebruikt als koffievervanger. Maar dat is niet het enige kenmerk dat deze twee wortels met elkaar gemeen hebben: net als cichorei wortel bevat paardenbloem wortel een goede hoeveelheid inuline. Paardenbloemwortel bevat weliswaar minder inuline dan cichoreiwortel, maar het is nog steeds een goede bron in vergelijking met andere bronnen van inuline in ons moderne dieet.

Grote klit

De grote klit, ook wel grote klis genoemd (Arctium lappa) behoort net als de aardpeer tot de Asteraceae familie van bloemplanten. Daarom is het niet verwonderlijk dat ook kliswortel grote hoeveelheden inuline bevat. In Japan wordt grote klis (in het Japans bekend als 'gobo') in tuinen gekweekt en de wortel wordt vaak gebruikt in de Japanse keuken. De slanke wortels van de grote klis hebben een smaak vergelijkbaar met schorseneren en zijn een smakelijke toevoeging aan salades, soepen en wokgerechten.

Paarse Morgenster

De Paarse Morgenster (Tragopogon porrifolius) ook wel paarse schorseneer, keukenmeidenverdriet, boksbaard, oesterplant, witte schorseneren, armeluisasperges, en haverwortel genoemd, behoort tot dezelfde Asteraceae familie van planten als witlof, aardpeer, paardenbloem en klit. Net als de wortels van de andere Asteraceae plant is de wortel van Paarse Morgenster een goede natuurlijke bron van inuline. De wortel van Paarse Morgenster is mild van smaak met aroma die door veel mensen verschillend wordt beschreven, variërend van artisjokken tot oesters.

Het kan uitstekend worden gebruikt als ingrediënt in soepen en stoofschotels. Jonge wortels kunnen ook rauw worden gegeten en geraspte wortelen zijn goed voor het gebruik in salades. Ook de wortel van de Gele Morgenster (Tragopogon pratensis) is eetbaar en een goede bron van inuline. Gele Morgensterren groeien in weiden, velden en bermen in heel continentaal Europa en Noord-Amerika.

Grote schorseneer

Ondanks zijn naam is de winterstaaf of winterasperge (Scorzonera hispanica) geen lid van de 'Tragopogon' familie, maar het is er wel nauw aan verwant. Grote schorseneer wordt commercieel geteeld in bepaalde Europese landen zoals België, Frankrijk, Duitsland en natuurlijk in Nederland. Als de geoogste wortels van de grote schorseneer worden opgeslagen in een koele, donkere plaats dan zullen ze de hele winter vers blijven. Mede hierdoor was voor de Tweede Wereldoorlog de grote schorseneer ook een zeer goede en populaire wintergroente.

Geschild en gekookt wordt grote schorseneer vaak net zo geserveerd zoals asperges, samen met bechamelsaus of mosterdsaus. Maar grote schorseneer kan ook erg goed worden gebruikt als ingrediënt in soepen en stoofschotels.

Yacon

Yacon (oorspronkelijk als yacón gespeld - in het Latijns: Smallanthus sonchifolius) is nog een andere plant in de Asteraceae familie. Deze plant wordt voornamelijk gekweekt vanwege de zoet smakende wortels die vol zitten met inuline. Yacon wordt voornamelijk geteeld in de noordelijke en centrale Andes, maar het is uit onderzoek gebleken dat het ook goed in Nederland te telen is. Daarnaast is Yacon ook geïntroduceerd in landen als Australië en Nieuw-Zeeland. In deze landen is het klimaat mild en het groeiseizoen lang.

Tegenwoordig wordt het ook geteeld in moestuinen in sommige delen van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Rauwe Yacon heeft een enigszins knapperige textuur en smaakt al goed als het simpelweg wordt geschild, in blokjes gesneden en gegeten als een snack. Geschilde en gesneden Yacon kan ook worden toegevoegd aan salades.

Tip: Als je van plan bent om Yacon wortel (of elke andere Asteraceae wortel wat dat betreft) te gebruiken als een ingrediënt in een salade, dompel de geschilde en gesneden wortels dan even onder in water dat een beetje citroensap of appelazijn bevat. Aangezuurd water zorgt ervoor dat het lichte vlees van deze wortels niet zal verkleuren.

Heb je nog goede aanvullingen op dit artikel? Laat het mij weten door hieronder een reactie achter te laten!

Bronnen

Br J Nutr. 2005 Apr;93 Suppl 1:S35-40.

Br J Nutr. 2007 Sep;98(3):540-9. Epub 2007 Apr 20.

Inulin Alters the Intestinal Microbiota and Short-Chain Fatty Acid Concentrations in Growing Pigs Regardless of Their Basal Diet1–3