Deze gevaren zal ik in deze special eens grondig on de loep nemen.
Het feit dat je 42,195 km kunt afleggen moet wel betekenen dat jij in uitstekende conditie bent nietwaar? Dat hoeft niet echt, want er zijn een aantal problemen waar ook marathonlopers rekening mee moeten houden.
Een vergroot hart
Het is vrij duidelijk dat hardlopen invloed heeft op het hart, maar wist je dat hardlopen de daadwerkelijke grote van het hart kan beïnvloeden? Een hart kan zich vergroten wanneer een atleet bezig is met intensieve fysieke training. Het lichaam compenseert voor de toegenomen hoeveelheid bloed dat het door het lichaam heen moet pompen.
De manier waarop het lichaam compenseert is door het orgaan waaruit gepompt wordt te vergroten.
Een vergroot hart kan leiden tot aritmie, beter bekend als een onregelmatige hartslag. Deze aandoening kan op haar beurt leiden tot hartfalen. Een definitieve diagnose van deze aandoening is lastig - het is moeilijk vast te stellen of een vergroot hart van een atleet veroorzaakt is door veel intensieve training of het misschien een teken kan zijn van een erfelijke ziekte.
Hyponatriëmie
Hyponatriëmie is een andere zeldzame, maar potentieel fatale aandoening. Dit komt vaak voor wanneer marathonlopers te veel water drinken tijdens het lopen van een marathon. Ons lichaam verliest natrium wanneer we zweten, wanneer we te veel water drinken kan ons lichaam nog meer natrium verliezen omdat we ook natrium verliezen door de urine.
Wanneer het lichaam te veel vocht binnenkrijgt kunnen onze spieren de juiste elektrische transmissies met ons hart niet correct coördineren. Dit zou kunnen zorgen voor een plotselinge hartstilstand. Hierdoor is het belangrijk dat marathonlopers genoeg drinken, maar zeker niet te veel.
Inflammatie
Een marathon lopen is niet niks, daarom is het niet vreemd dat het ook veel vraagt van ons lichaam. De spierschade en ontstekingen die mensen oplopen tijdens het rennen van een marathon kunnen tot wel zeven dagen na het lopen van de marathon nog aanwezig zijn.
Echter, de reparatie van spiervezels die vaak tot het uiterste worden getest bij een marathon kan tussen de 3 en 12 weken duren.
Ongeveer 65 tot 92 procent van de marathonlopers klaagt over stijfheid of pijn in het lichaam na het lopen van een marathon.
Inflammatie komt wel vaker voor na een intensieve training, maar onderzoek dat we hebben geeft wel aan dat het lichaam zich uiteindelijk zal aanpassen aan de eisen van onze lichaamstraining.
Echter, aangezien oxidatieve schade kankerverwekkend kan zijn is het volgens experts wel belangrijk om ervoor te zorgen dat inflammatie geen probleem meer is voordat het aantal kilometers dat gelopen gaat worden wordt vergroot.
Artrose
Denk hier maar eens over na, we lopen een marathon op onze voeten. Echter, de gemiddelde marathonloper land met zijn of haar volle gewicht ongeveer 13.000 tot 20.000 keer op hun voet, en dat bij beide voeten. Hierdoor is het niet vreemd dat er veel gevraag word van ons lichaam.
Hoewel het huidige onderzoek nog onvoldoende is als het gaat om een definitieve correlatie tussen hardlopen en artrose zijn de meeste onderzoekers het er wel over eens dat gewoon hardlopen niet zal leiden tot artrose van de knieën of de heupen bij gewone gezonde mensen. De meeste onderzoekers zijn het er zelfs over eens dat het de gewrichten misschien zou kunnen beschermen.
[pullquote]Echter, secundaire artrose is rechtstreeks verbonden met een geschiedenis van letsel aan de gewrichten,[/pullquote]
Problemen met secundaire artrose kunnen variëren van acute tot chronische pijn, en dan kan het variëren van mild tot ernstig. Deze problemen komen heel vaak voor bij hardlopers. Het constante gebruik van de botten creëert trauma, dit trauma kan ervoor zorgen dat de smerende glycoproteïnen uit het gewricht raken, ze verstoren het collageen netwerk, ze zorgen ervoor dat het kraakbeen langzaam begint te slijten, en het zorgt voor heel wat haarscheurtjes in de onderliggende botten.
Hardlopen terwijl mensen nog steeds last hebben van inflammatie kan er ook voor zorgen dat ze een slechte lichaamshouding aannemen om te compenseren voor eventuele pijn die ze voelen. Deze compensaties kunnen zorgen voor chronische blessure.
Het is daarom belangrijk dat iedereen die een marathon loopt zich consequent richt op lopen met de juiste lichaamshouding. Vrouwen, mensen met platvoeten en mensen met een ongewoon gevormd patella ondervlak moeten zeer zeker bewust zijn van de juiste lichaamshouding aangezien ze anders een grote kans hebben op het ontwikkelen van Patellofemoraal Pijnsyndroom.
Een goede lichaamshouding wordt vaak over de langste afstand van een marathon moeilijker vanwege de vermoeidheid.
Gewichtsveranderingen
Veel mensen die deel nemen aan een marathon trainen voor een marathon om gewicht te kunnen verliezen. Echter, langeafstandslopers moeten de hoeveelheid calorieën die ze binnenkrijgen verhogen om hun intensieve loopschema te kunnen handhaven.
Wanneer iemand gaat trainen voor een marathon raakt de marathonloper als snel gewend aan het eten van aanzienlijk meer koolhydraten dan normaal.
Nadat de marathon is gelopen is er een rustperiode nodig zodat het lichaam zich kan herstellen. Vaak is dan iemand ook de motivatie in nog veel te sporten kwijt, dit omdat een marathon zo veeleisend is. Deze burn-out in combinatie met het eten van veel koolhydraten zorgt vaak voor gewichtstoename voor mensen die net een marathon hebben gelopen. Dit is te vergelijken met bodybuilders die de eerste paar weken na een wedstrijd ook flink aankomen.
Het immuunsysteem
Het lopen van een marathon zal ervoor zorgen dat het immuunsysteem tijdelijk op volle toeren draait. Er wordt door het lichaam cortisol vrijgegeven om de inflammatie te verminderen. Dit zorgt ervoor dat het immuunsysteem wordt aangetast. Hierdoor is het voor marathonlopers belangrijk dat ze genoeg vitamine C binnenkrijgen, eventuele stressfactoren zo goed mogelijk verminderen en ervoor te zorgen dat ze genoeg slaap krijgen om op die manier het immuunsysteem te ondersteunen.
Andere blessures en problemen
Naast problemen met overbelasting kan een marathonloper ook last krijgen van de acute verslapping van de spieren, blaren, spierspanning, spierkrampen, schaafwonden, uitputting en duizeligheid. De meeste marathonlopers hebben wel last van spierpijn, maar elite marathonlopers hebben vaak ook last van gastro-intestinale klachten en rug-of gewrichtspijn.
Het wordt gedacht dat ongeveer 29 tot 43 procent van de marathonlopers last van blessures krijgt tijdens de training voor een marathon. De hoeveelheid mensen die last hebben van pre-marathon blessures nemen toe naarmate de hoeveelheid wekelijkse kilometers toeneemt.
De voet – Wanneer marathonlopers te veel van hun voeten vragen kan dit leiden tot ontstekingen of het afscheuren van pezen en banden. Veel voorkomende blessures zijn onder andere Achillespeesontsteking, en een ontsteking van de achterste scheenbeenspier. Overmatig gebruik kan ook leiden tot spanningsbreuken in de dragende botten in de voet. De beste manier om blessures aan de voet te voorkomen is door ervoor te zorgen dat de schoenen goed passen en dat ze niet versleten zijn.
Pijn tijdens en na de marathon – Zelfs een goed getrainde marathonloper kan pijn in de spieren en pijn in de gewrichten verwachten tijdens een marathon. Het is niet nodig om iets met deze milde symptomen te doen. Echter, als marathonlopers het idee hebben dat ze mank lopen of steeds meer pijn voelen kan het zijn dat er ernstig letsel optreed, dit moet niet worden genegeerd. Behandeling na de marathon is vaak zachtjes rekken en masseren, genoeg drinken, en ijs op de gewrichten zal helpen met herstel.
Kramp –  Hoewel de precieze oorzaak van kramp misschien onduidelijk is weten we wel dat vermoeidheid, uitdroging en de uitputting van noodzakelijke mineralen (elektrolyten) hier bij betrokken zijn. Goed oprekken voor de marathon helpt vaak problemen te voorkomen. Masseren en goed rekken bij een verkrampte spier zal de pijn helpen verlichten en zorgt ervoor dat de kramp wegtrekt.
Zweten – Het lichaam van een man van 70 kilo bevat ongeveer 40 kilo water. Een vrouw van 55 kilo heeft ongeveer 30 kilo water. Veel van ons water wordt opgeslagen in de cellen, voornamelijk in de spieren. Ons bloed bevat tussen de vier en zes liter water, afhankelijk van de lichaamsgrootte.
Een atleet die zwaar transpireert kan ongeveer elk uur een liter water verliezen. Dit moet worden vervangen, anders zal het lichaam uiteindelijk stoppen met bepaalde processen. Tegen de tijd dat de marathonloper dorst heeft is de uitdroging van het lichaam al begonnen. Elke liter zweet die ons lichaam verlaat voert ook ongeveer 29 gram zout en mineralen af die nodig zijn voor de chemie van ons bloed.
Artsen en fitness-experts benadrukken dat het trainen voor marathons uiteindelijk goed is voor mensen. Het lopen van een marathon zal de gezondheid van een goed getrainde atleet niet schaden. Wanneer ze worden vergeleken met de algemene bevolking zijn mensen die regelmatig marathons lopen vaak gezonder.
Het is echter wel belangrijk om een ​​paar voorzorgsmaatregelen te nemen en te begrijpen hoe het lichaam functioneert, hierdoor wordt het lopen van een marathon nog minder gevaarlijk voor de deelnemers.
Beste Robert,
Leuke artikelen op je site, en uw site ziet er leuk uit.
Eerlijk gezegd heb ik dit artikel vol verbazing gelezen.
Misschien een idee om de voordelen van het lopen van een marathon te benoemen? Zowel fysiek als geestelijk?
Ik heb net de marathon van Leiden gelopen en werk zelf als sportfysiotherapeut. Maar mochten mensen in goede gezondheid zijn en toch twijfelen over het lopen van een marathon,dan zullen ze deze kans missen na het lezen van uw artikel.
Ik ben benieuwd wat er gebeurt als u een artikel schrijft over de gevaren van bankhangen? Want die zijn namelijk veel groter.
Veel succes met uw leuke site, maar wilde hierop toch even reageren.
vriendelijke groet,
H.Creemers
Dankjewel voor deze reactie, Huub.
De scope van het artikel lag op de nadelen van intensief sporten.
Natuurlijk zijn er heel veel voordelen. Wellicht een idee voor één van de volgende artikelen.
Hele fijne dag!
ik lees meerdere sites die praten over een vergroot hart en litekeweefsel dat zich vormt door uitreking tijdens trainingen waardoor je uiteindelijk hartfalen kan krijgen
ik word daar toch wel bang van en wil daardoor minder kilometers maken
Ik denk dat het voor jouw heel verstandig zou zijn om een afspraak te maken met een gespecialiseerde sportarts. Leg hem je vraag voor, en pas dan, in samenspraak met hem, eventueel je trainingsschema aan.
Hallo Rob. Een zus van mijn vrouw heeft op dit moment Acute leukemie. Omdat je aangeeft dat inflammatie kankerverwekkend kan zijn tot in hoeverre hebben we het dan over leukemie? Mijn theorie is dat als je lichaam extra bloed moet produceren om te rennen in haar geval soms drie marathons in één jaar. In principe bouwt je lichaam weerstand op als je rookt. Maar met kanker gaat er op een gegeven moment iets mis door deze weerstand. Met heel veel rennen belast je in je lichaam iets ook heel erg over. Weerstand en herstellen is dan de tegen reactie. In het ene geval met roken vergiftig je je lichaam maar met rennen kan er ook sprake zijn van herstel wat een vergelijkbaar proces zou kunnen zijn... Dus op een gegeven moment is het niet meer gezond lijkt mij. Maar let wel; er is ook sprake van verslaving... Je lichaam wil weer rennen omdat je net als met roken steeds onrustiger wordt...