De meeste mensen beschouwen lichaamsvet als relatief onschuldig en slechts als iets dat we willen verbannen om er beter uit te zien en ons beter te voelen, maar wist je dat een bepaald soort gevaarlijk vet (visceraal vet), die rond je organen worden opgeslagen, ook kan bijdragen aan het ontwikkelen hartziekten, dementie, kanker, depressie en veel andere ziekten?

Opgeslagen overtollig lichaamsvet en obesitas zijn eigenlijk meer dan alleen maar lelijk - ze zijn ook ronduit gevaarlijk. Hoewel het moeilijk is om obesitas en bepaalde soorten lichaamsvet voor te stellen als ontstekingsziekten op zichzelf, is dat wel precies wat ze zijn.

Wat is visceraal vet?

Visceraal vet is technisch gezien overtollige intra-abdominale accumulatie van vetweefsel. Met andere woorden, het staat bekend als een ‘diep’ vet dat zich verder onder de huid bevindt dan ‘normaal, onderhuids’ buikvet. Het is een vorm van gelachtig vet dat zich om grote organen, waaronder de lever, de pancreas en de nieren, wikkelt.

Als je een dikke buik en een grote taille hebt, is dat een duidelijk teken dat je gevaarlijk visceraal vet opslaat. Hoewel het bij personen met obesitas het meest opvallend en uitgesproken is, kan iedereen visceraal fit hebben en velen hebben het zelfs zonder dat ze het weten.

Visceraal vet is vooral gevaarlijk omdat, zoals je zult ontdekken, deze vetcellen meer doen dan alleen maar aanwezig zijn en ervoor zorgen dat je broek strak aanvoelt - ze veranderen ook de manier waarop jouw lichaam werkt.

Het hebben van overtollig visceraal vet gaat gepaard met een verhoogd risico op het krijgen van:

• Coronaire hartziekte
• Kanker
• Beroerte
• Dementie
• Diabetes
• Depressie
• Artritis
• Zwaarlijvigheid
• Seksuele disfunctie
• Slaapproblemen

Visceraal vet wordt als toxisch beschouwd en veroorzaakt dubbele problemen in het lichaam omdat het ontstekingsroutes kan veroorzaken, plus moleculen kunnen seinen, die de normale hormonale functies van het lichaam kunnen verstoren. In feite werkt het, omdat het in staat is om zo'n grote impact op het lichaam te hebben bijna als een orgaan op zich.

Vetcellen doen meer dan alleen extra calorieën opslaan - ze hebben bewezen veel meer betrokken te zijn bij de fysiologie van de mens dan we eerder hadden gedacht. We weten nu dat vetweefsel door hormonen en ontstekingsstoffen uit te pompen werkt als een orgaan op zich. Het opslaan van overtollig vet rond de organen verhoogt ook de productie van pro-inflammatoire chemicaliën, ook wel cytokines genoemd, wat leidt tot ontsteking; tegelijkertijd interfereert het met hormonen die de eetlust, het gewicht, de stemming en de hersenfunctie reguleren.

Hoe ontwikkelt visceraal vet zich?

Het hebben van een magere buik is een belangrijke indicator van een goede gezondheid, dus je lichaam probeert dit te behouden door je eetlust en je energieverbruik te beheersen. Om gevaarlijke vetophopingen te voorkomen, werken er verschillende chemicaliën, die ons vertellen wanneer we moeten eten en wanneer we verzadigd zijn, met elkaar samen. Dit chemische feedbacksysteem, dat is gebaseerd op de communicatie tussen de hersenen en andere belangrijke organen - oftewel de verbinding tussen hersenen en het lichaam - is wat ervoor zorgt dat we gezond blijven of wat ons gevoeliger kan maken voor gewichtstoename en de opslag van visceraal vet.

De kern van jouw gewicht, eetlust en stemmingscontrole zijn je bloedsuikerspiegels, die grotendeels worden beheerst door het hormoon insuline. Insuline brengt door nadat we een koolhydraatrijke of suikerrijke maaltijd hebben gegeten de bloedsuikerspiegel te verlagen het lichaam in balans. Wanneer we voedsel verteren, splitst ons lichaam suiker- en zetmeelmoleculen in eenvoudige eenheden glucose of fructose.

Deze eenvoudige suikers komen in onze bloedbaan en activeren de afgifte van insuline uit de pancreas en dan heeft insuline de belangrijke taak om de bloedsuiker in de cellen door ons hele lichaam te leiden. Dit proces voorziet ons wanneer het goed werkt van energie voor zaken als het werken van de hersenen, het weefsel en de spierfunctie.

Tegelijkertijd heeft insuline ook een belangrijke functie voor de opslag van lichaamsvet, inclusief het viscerale vet dat diep in ons lichaam is opgeslagen. Daarom noemen mensen insuline vaak ons ​​‘vetopslaghormoon’.

Wanneer er te veel glucose in onze bloedbaan zit en onze cellen al over voldoende glycogeenvoorraden beschikken, wordt de glucose opgeslagen als vet. Dit gebeurt veel sneller en gemakkelijker wanneer je geraffineerde bewerkte koolhydraten en suikerhoudend voedsel consumeert. Bewerkte zetmelen, zoals wit brood of witte rijst samen met voedsel dat veel suiker bevat, worden snel omgezet in eenvoudige suikers die de bloedbaan binnenkomen en een grotere afgifte van insuline uit de pancreas veroorzaken. Het resultaat is meestal gewichtstoename, plus nog meer honger, wat leidt tot voortdurend te veel eten en een vicieuze cirkel waardoor het moeilijk is om te stoppen met het eten van zoetigheden.

Hoe vaker en hoe langer de bloedinsulinespiegels hoog blijven, hoe waarschijnlijker het is dat een persoon overtollig lichaamsvet verzamelt en gewichtsproblemen moet aanpakken. Insuline communiceert ook met vele andere hormonen, die nodig zijn voor verschillende functies waaronder die in de bijnieren, zoals het stresshormoon cortisol, dus abnormaal hoge niveaus en hormonale onevenwichtigheden resulteren in een krachtige drang om te eten, stemmingswisselingen, gebrek aan energie en verschillende andere factoren die bijdragen aan ziektevorming.

Waarom wordt bij sommige mensen meer dan bij anderen vet als visceraal vet opgeslagen? Specifieke mechanismen, die verantwoordelijk zijn voor het proportioneel verhogen van de opslag van visceraal vet, omvatten het eten van te veel calorieën (‘positieve energiebalans’), geslachtshormonen, cortisolproductie, groeihormonen en voedingsfructose (suiker).

Zes risico's van té veel visceraal vet

1. Verhoogde ontsteking

Een belangrijk punt van zorg is dat visceraal vet hormonale en inflammatoire moleculen produceert, die direct in de lever worden gedumpt, wat leidt tot nog meer ontstekingen en hormoonverstorende reacties. Als je vooral rond de viscerale organen zoals de lever, het hart, de nieren, de alvleesklier en de darmen meer vet hebt opgeslagen dan je nodig hebt, raakt je lichaam ontstoken en lijdt je metabolisme hieronder, waardoor het een zware cyclus wordt om te doorbreken.

Visceraal vet doet meer dan alleen maar leiden tot ontstekingen - het raakt door het produceren van iets dat bekend staat als interleukine, een soort inflammatoire molecule zelf ontstoken. Dit soort vet slaat inflammatoire witte bloedcellen op en start een reeks auto-immuunreacties. Ontsteking is de oorzaak van de meeste ziekten en dit is de reden waarom inflammatoir buikvet wordt gekoppeld aan cognitieve achteruitgang, artritis, diabetes en ga zo maar door.

2. Hoger risico op diabetes

Meer dan van andere soorten vetten wordt aangenomen dat visceraal vet een grote rol speelt bij de insulineresistentie, wat een verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes betekent. Zo wordt buikvet niet alleen voor diabetes maar ook voor veel andere chronische ziekten gezien als een groter gezondheidsrisico dan heup- of dijvet. Er zijn aanwijzingen dat peervormige vrouwen in vergelijking met vrouwen met een dikke buik beter worden beschermd tegen metabole ziekten zoals diabetes.

Terwijl mannen eerder merkbare niveaus van visceraal vet opslaan, zijn vrouwen ook zeker in gevaar. Het verminderen van visceraal vet door middel van een gezond dieet en andere middelen is één van de belangrijkste natuurlijke diabetesbehandelingen die er zijn en die je ook gemakkelijk kunt doen.

3. Maakt het moeilijker om af te vallen

Mensen neigen naarmate de tijd vordert zwaarder en zwaarder te worden en één van de belangrijkste redenen is dat opgeslagen lichaamsvet en dan vooral visceraal vet de hongerniveaus beïnvloedt. Het lijkt misschien moeilijk voor te stellen, maar je metabolisme wordt grotendeels bepaald door je hoeveelheid opgeslagen vet. Vet knoeit met onze eetlust en maakt het vanwege hormonale veranderingen die plaatsvinden gemakkelijker om te veel te eten.

Hogere niveaus van insuline bevorderen ook een efficiëntere omzetting van onze calorieën in lichaamsvet, dus deze vicieuze cirkel gaat maar door. Het eten van geraffineerde koolhydraten in tegenstelling tot complexe koolhydraten in hun natuurlijke staat zoals groenten en fruit, kan ervoor zorgen dat het ‘ingestelde’ lichaamsgewicht van het lichaam toeneemt.

Jouw ‘instelpunt’ is in feite het gewicht dat jouw lichaam door middel van controle over de hormonale boodschappers in de hersenen probeert te behouden. Wanneer je geraffineerde koolhydraten zoals witte bloem en suiker eet, worden de vetopslaghormonen in overmaat geproduceerd, waardoor het instelpunt stijgt en het moeilijk wordt om een caloriearm, gezond dieet te volgen. Daarom is het belangrijk om in plaats van de situatie te laten escaleren je suikerverslaving een halt toe te roepen en de gewichtstoename en de viscerale vetvorming vroegtijdig aan te pakken.

4. Hoger risico op hartaandoeningen en beroertes

Vet-gegenereerde inflammatoire cytokines zijn de belangrijkste boosdoeners als het gaat om hart- en vaatziekten en andere inflammatoire aandoeningen. Wanneer je lichaam ontstoken is, wordt je lever overweldigd door cholesterol en toxines, wat leidt tot de opbouw van plaque in je bloedvaten.

Visceraal vet gaat gepaard met een verhoogd risico op markeerders van hart- en vaatziekten zoals hoge triglyceriden, een hoge bloeddruk en een hoog cholesterol.

5. Verhoogde kans op dementie

Een groeiend aantal bewijzen wijst op het feit dat er een sterk verband bestaat tussen obesitas, vaatziekten, ontstekingen en cognitieve achteruitgang, waaronder dementie. Sterker nog, het lijkt erop dat overtollige kilo's in het lichaam gelijk staat met minder hersenvolume en dus een slechter functioneren op oudere leeftijd.

Onderzoek toont aan dat mensen met de dikste buiken een hoger risico op dementie hebben dan mensen met slankere buiken. Dit geldt zelfs voor mensen met overtollig buikvet maar die over het algemeen een normaal gewicht hebben! Hoe groter de buik (of de taille-tot-heupverhouding van een persoon), des te negatiever de impact op het geheugencentrum van de hersenen, de hippocampus, is. Veel experts zijn nu van mening dat in plaats van de BMI de niveaus van visceraal vetweefsel (VAT) moeten worden beschouwd als een belangrijke risicofactor voor de ontwikkeling van dementie.

Tijdens een onderzoek vonden onderzoekers dat verhoogde niveaus van visceraal vet bij niet-demente patiënten met diabetes Type 2 wordt gekenmerkt door abnormale veranderingen in het volume van de hippocampus en insulineresistentie. Andere onderzoeken hebben ook aangetoond dat hoe hoger de heup-tot-heupverhouding van iemand is, hoe groter het risico op kleine beroertes, die samenhangen met een afnemende hersenfunctie.

We weten nog steeds niet precies hoe visceraal vet en dementie met elkaar verbonden zijn, maar er wordt aangenomen dat het te maken heeft met het hormoon leptine, dat vrijkomt door opgeslagen vet en nadelige effecten heeft op de hersenen, de eetlustregulatie, het leren en het geheugen. Leptine en ghreline zijn twee van de meeste hormonen waaraan aandacht moet worden besteed in verband met het op natuurlijke wijze verliezen van gewicht.

6. Hogere kans op depressies en stemmingsproblemen

Omdat overtollig lichaamsvet wordt gekoppeld aan hormonale veranderingen, waaronder die van serotonine, galanine en andere neurotransmitters van de hersenen, kan overtollig lichaamsvet een negatief effect hebben op je humeur.

Een onderzoek uit 2014 toonde aan dat depressieve symptomen verband houden met viscerale adipositas bij volwassenen van middelbare leeftijd. Om de relatie tussen de metingen van adipositas (vet) en depressie te onderzoeken, onderzochten onderzoekers visceraal vetweefsel (VAT) en depressieve symptomen bij 1.581 vrouwen (gemiddelde leeftijd 52.2 jaar) en 1.718 mannen (gemiddelde leeftijd 49.8 jaar).

Na correctie voor leeftijd, body mass index, roken, alcohol en andere factoren, lieten de resultaten zien dat hogere niveaus van opgeslagen VAT zich vertaalden naar een hogere kans op depressie. Zoals andere onderzoeken aantonen, is de VAT een uniek pathogeen vet dat bestaat uit metabolisch actief vetweefsel dat de gezonde neurotransmitterfunctie verstoort.

Depressie wordt vooral geassocieerd met een grotere vetopslag bij vrouwen, dus het kan voor vrouwen zelfs nog crucialer zijn om een ​​depressie-vrij dieet te volgen. Uit een onderzoek bij vrouwen van middelbare leeftijd van ouder dan 50 jaar, bleek dat visceraal vet en niet het onderhuidse buikvet of de tailleomtrek, is gerelateerd aan depressieve symptomen.

Natuurlijke manieren om van visceraal vet af te komen

Er is nog geen eenvoudige manier om vast te stellen hoeveel opgeslagen vet ofwel visceraal- of onderhuids vet er is, aangezien zichtbaar buikvet een combinatie is van beide. CT-scans kunnen artsen helpen de hoeveelheid te bepalen, maar het is nog steeds niet perfect en niet kosteneffectief als een middel om maandelijks te volgen.

In plaats van te proberen te achterhalen hoeveel van je zichtbare buikvet visceraal is en hoeveel er onderhuids is, moet je gewoon beseffen dat elke grote buik en grote taille een groot risico vormt en zeer ongezond is. Vrouwen met een tailleomtrek van meer dan 70 centimeter en mannen met een middelomtrek van meer dan 90 centimeter lopen een verhoogd risico op verschillende ziektes en moeten zo snel mogelijk hun vetopslag proberen te verkleinen.

Onderzoek wijst uit dat wanneer je een dieet volgt, je meestal wit vet verliest, wat anders is dan visceraal vet en de neiging heeft om gelijkmatig over het hele lichaam aan te komen of te verliezen. Je hebt meer kans om visceraal vet te verliezen als je een combinatie van sporten en goed eten doet - die beide belangrijk zijn voor hormoonregulatie.

Visceraal vet verhelpen in 5 stappen

1. Verminder de inname van suiker en geraffineerde koolhydraten

Je weet al dat insuline één van de belangrijkste hormonen van het lichaam is en onze voeding regelt rechtstreeks onze insulineafgifte. Insuline speelt in ons metabolisme de hoofdrol en helpt ons om energie uit voedsel naar de cellen te brengen voor energie. Wanneer een cel normaal en gezond is, heeft deze een hoog niveau aan receptoren voor insuline, dus het heeft geen enkel probleem om erop te reageren. Maar wanneer een cel door een voortdurende aanwezigheid van hoge glucose wordt blootgesteld aan hoge niveaus van insuline, breekt het systeem.

Te veel insuline betekent dat cellen iets beginnen te doen om zich aan te passen: ze verminderen het aantal op insuline reagerende receptoren, wat uiteindelijk leidt tot insulineresistentie. Omdat het consumeren van te veel geraffineerde koolhydraten en suikers insuline splijt, is het verminderen hiervan een eerste stap om hormonen op natuurlijke wijze opnieuw in balans te brengen en vet te verminderen.

Een beetje extra vet rond onze buik resulteert in zoveel interferentie met de effectiviteit van insuline dat wordt gedacht dat twee tot vijf keer zoveel insuline in een persoon met overgewicht kan worden uitgescheiden dan in een slank persoon! Het matig gebruik van gezonde natuurlijke zoetstoffen, het consumeren van veel gefermenteerd voedsel en het verhogen van gezonde vetten kunnen allemaal helpen om koolhydraten en suiker te verminderen.

2. Eet meer niet-zetmeelrijke groenten, vetten en eiwitten

De basis van je dieet moet komen van natuurlijke vetverbrandende voedingsmiddelen, die onze soort heeft ontwikkeld om te eten. Natuurlijk is elke persoon enigszins anders, dus je kunt je dieet, samengesteld uit hele voedingsmiddelen, personaliseren, afhankelijk van jouw eigen unieke combinatie van genetica, gezondheidsstatus, activiteitsniveau, levensomstandigheden en doelen.

Over het algemeen willen we ernaar streven om voedzame, echte voedingsmiddelen te eten. Dit betekent het vermijden van verpakte voedingsmiddelen en de aanwezigheid van kunstmatige ingrediënten, toxinen en antinutriënten. We willen ook veel gezonde vetten eten, waaronder kokosolie, extra vierge olijfolie, in het wild gevangen vis, noten en zaden, die gunstige effecten hebben op de insulinepieken, darmbacteriën, hormonen en de gewichtsbeheersing. Bovendien zijn eiwitten ook belangrijk voor het verslaan van honger en het verminderen van insulinepieken. Gezonde eiwitten zijn onder andere wild gevangen vis, grasgevoed rundvlees, biologische eieren en rauwe zuivel.

3. Doe regelmatig oefeningen

Er zijn heel veel gedocumenteerde voordelen van het integreren van fysieke activiteiten gedurende de dag en het minimaliseren van de tijd dat je zit. Dit is cruciaal gezien het feit dat wanneer er meer vet in het lichaam wordt opgeslagen, dat de opname van insuline in onze spierweefsels verstoort.

Hoewel verschillende soorten oefeningen het cardiovasculaire risico als gevolg van viscerale obesitas bij mensen met een metabool syndroom kunnen beperken, bleek uit een onderzoek dat een hoge intensiteit weerstandstraining een sneller visceraal vetverlies bij volwassenen induceerde dan een matige training. Dit betekent dat HIIT-workouts en burst-training snel en efficiënt buikvet kunnen verminderen, maar een combinatie van weerstand en aerobe/duurtraining helpt ook. Probeer welk type het beste voor je werkt en je consistent op gewicht houdt, inclusief de burst-training (vooral effectief voor vetverbranding), krachttraining, HIIT-workouts enzovoort.

4. Verminder stress

Het belang van plezier, spel en sociale connectie wordt als het gaat om vetverlies vaak over het hoofd gezien, maar we weten hoe belangrijk het is om stress te verminderen om overtollig vet te verslaan. Stress veroorzaakt de productie van cortisol en verstoort de eetlustbeheersing, het metabolisme, slaap en onbedwingbare trek.

Adaptogene kruiden kunnen helpen om cortisol te verlagen, terwijl stressverlagende technieken zoals een genezend gebed, meditatie, lichaamsbeweging en lezen ook gunstig zijn. Er zijn ook voordelen van blootstelling aan de zon (die verder gaan dan vitamine D) en tijd buitenshuis doorbrengen voor het verminderen van stress, dus zorg ervoor dat je actief bent en idealiter elke dag op de een of andere manier tijd doorbrengt in de natuur.

5. Geef prioriteit aan goed slapen

De voordelen van tenminste zeven tot acht uur slaap per nacht (en ook in het ideale geval de blootstelling aan kunstlichtbronnen tot een minimum beperken) zijn goed gedocumenteerd als het gaat om hormoon- en gewichtscontrole. Goede rust herstelt onze eetlust en de stresshormonen, stimuleert onze stofwisseling en stopt het hunkeren naar voedsel. Om snel in slaap te vallen en meer slaap te krijgen, kun je proberen om ontspannende essentiële oliën voor het slapengaan te gebruiken, een ​​bad te nemen, overtollige cafeïne te vermijden en ervoor te zorgen dat je in een donkere, koele kamer slaapt.

Tot slot…

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: Visceraal vet is gevaarlijk. Zeg maar gerust LEVENSGEVAARLIJK. Het vet gaat rond je organen zitten waardoor deze, eenvoudig gezegd, niet meer goed kunnen functioneren.

Ben je écht serieus en gemotiveerd om je visceraal vet uit te bannen? Niet alleen voor een mooier lijf en een strakke buik, maar vooral ook voor je gezondheid?

Hier kun je meer informatie vinden over dit onderwerp!

Bronnen

tanita.eu/tanita-academy/understanding-your-measurements/visceral-fat

en.wikipedia.org/wiki/Abdominal_obesity

gizmodo.com/the-science-of-losing-belly-fat-1579452540