Lijd jij aan een emotionele eetverslaving? 

Fysieke honger is een soort van langzaam vormende sensatie die we voelen in onze maag, en hierdoor lijkt gelijk alles wat te eten is aantrekkelijk. Na gegeten te hebben voelen we ons over het algemeen direct weer beter.

Veel mensen hebben echter last van emotionele honger.

Emotionele honger komt plots en dan hebben we trek in specifieke soorten voeding. Met emotionele honger kunnen we snack na snack eten en toch helpt het niet. We voelen ons dan ook vaak schuldig na dit emotioneel eten.

Waarom?

De reden is dat we geen echte honger hebben, maar honger hebben voor iets anders.

Het kan met stress te maken hebben bijvoorbeeld. Het kan voor afleiding zorgen. Of misschien een snelle uitweg. Of gewoon als toetje. Of gewoon het gevoel hebben in controle te zijn (op een contra-intuïtieve manier).

Je zou kunnen zeggen dat emotioneel eten niets te maken heeft met de daadwerkelijke voedingsmiddelen, maar eerder met eten als een vorm van  afleiding.

Maar hoe weet je nou of ook jij last hebt van emotioneel eten?

Daar gaan we in dit artikel dieper op in.

Een eetverslaving en de broccoli-test

Eigenlijk is het niet zo moeilijk om erachter te komen of je inderdaad lijdt aan een emotionele eetverslaving.

Het punt is namelijk dat je meestal geen zin hebt in gezonde voedingskeuzes, maar eerder in junk food, omdat dit je een directe boost geeft in je mood.

Probeer jij al lang tegen eetbuien aan te vechten maar is dit een gevecht dat je maar nooit lijkt te kunnen winnen? Dan moet je eerst bepalen of je inderdaad last hebt van een emotionele eetverslaving.

En dat doe je door de volgende vraag te stellen.

Zou ik nu broccoli willen eten? Als het antwoord 'ja' is dan heb je fysiek honger. Op dat moment is het dus juist goed om je lichaam te voeden!

Als je antwoord 'nee' is dan heb je emotioneel honger. Je hebt eigenlijk niet echt trek in eten. Je hebt honger vanwege een andere reden (stress, afleiding, verdriet, enz.).

Het idee hierachter is dat wanneer je fysiek honger hebt dan wil je eigenlijk alles in je giecheltje proppen. Als denken aan groenten niet aantrekkelijk lijkt dan heb je geen fysieke honger.

Wat te doen tegen emotioneel eten?

De eerste stap om emotioneel eten te overwinnen is je ervan bewust maken.

Nu dat je weet dat je emotioneel honger hebt, wat is dan de volgende stap?

Voor we verder gaan wil ik even wat advies met je delen. 'Eet gewoon minder en beweeg meer!' is nutteloos advies. De reden hiervoor? Het gaat niet dieper in op het psychologische onderdeel van gewicht verliezen.

Zonder de juiste manier van denken heeft het allemaal geen zin, het is alsof je een maagband operatie wilt ondergaan zonder te weten waarom je eigenlijk te veel eet. Als we de kernreden niet weten dan stellen we gewoon het onvermijdelijke uit: kilo's die daarna dubbel toeslaan.

Zonder een fundament zullen mensen hun tijd verspillen. Het is dan ook daarom dat een dieet niet werkt op lange termijn. Ze veranderen hun gewoontes en gedrag niet. Ze focussen niet op het mentale onderdeel.

De meeste mensen noemen het dan ook nog steeds een dieet. Het enige dat ze nodig vinden om te veranderen is het soort voedsel dat ze eten. Als je alleen je voeding aanpast dan zul je op lange termijn eigenlijk niets veranderen.

Ok, nu is het aan jou!

Ik houd er van om mezelf vragen te stellen. Vragen veranderen onze manier van denken. En daar doen we het toch voor, niet?

Als je beseft dat je emotioneel aan het eten bent, vraag jezelf dan af:

1. Wat is er met me aan de hand? Waar heb ik eigenlijk echt zin in?
2. Wat kan ik eraan doen?
3. Waarom doe ik er eigenlijk niets aan? (Dit is essentieel!)

Wanneer we emotioneel eten dan kiezen we ervoor om ons machteloos te voelen. (Ja, ik weet dat ik klink als een typische life coach of motivatie spreker, maar toch is het waar.)

We kiezen ervoor om ons machteloos te voelen en kiezen dan liever voor een zogenaamde 'food trance'. In een food trance is alles goed en paradijselijk.

We zetten onze hersenen eigenlijk even uit. Wat ons hiervoor dwars lag is niet langer van toepassing. We zijn alleen bezig met eten en vergeten de rest om ons heen.

Maar...

Op het moment dat klaar zijn met eten – dan komt het! Het goede gevoel is verdwenen en we voelen ons schuldig.

(Dit is een van de redenen waarom junk food zo verslavend kan zijn. We willen meer en meer van dat hormoon dat ons zo goed laat voelen, ook bekend als dopamine.)

Kort erna willen we weer eten.

Emotioneel eten onderdrukt alleen onze gevoelens, het verandert echter niets aan de situatie. Het is zoals een vervelende verkoper die aan de deur staat... als we niet opendoen zal hij blijven aanbellen.

Daarom zeg ik dat het beter is om meteen de deur te openen. Als we de deur niet openen dan zullen we bezig blijven onze emoties te onderdrukken.

Met andere woorden, neem het heft in eigen handen.

Je weet dat ik gelijk heb. Als we de koe bij de horens grijpen dan zal het hunkeren en de drang verdwijnen.

De sleutel ligt in het begrijpen van wat ons dwars ligt. Probeer bijvoorbeeld het volgende: in plaats van tegen anderen te zeggen 'Wat heb ik veel stress vandaag,' probeer het volgende:

Ik ben zo gestresst omdat.... Hoe meer we een duidelijk beeld krijgen van wat ons dwars ligt en actie gaan ondernemen over wat ons dwars ligt hoe minder we de drang zullen hebben.

Met andere woorden moeten we de realiteit durven inzien in plaats van deze proberen weg te eten.

Dit is de enige weg om te stoppen met emotioneel eten aangezien we de kern van de zaak van de emoties hebben durven aanpakken.

Tot slot...

Emotioneel eten is moeilijk aan te pakken. Immers, je emoties zijn geen precieze wetenschap. Stress kan ook leiden tot emotioneel eten, evenals frustraties.

Hoe het ook moge zijn, echte honger is makkelijk te herkennen. Heb je gewoon zin in iets zoets, neem dan een stuk fruit. Maar als je echt wilt eten gewoon om te eten, probeer je dan af te leiden of de reden van je sterke emoties te doorgronden.

In het volgende artikel gaan we nog dieper in op eetbuien en wat je hieraan kunt doen!

Bronnen:

http://www.hindawi.com/isrn/obesity/2013/435027/

http://journals.lww.com/co-clinicalnutrition/Abstract/2010/07000/Neurobiology_of_food_addiction.3.aspx

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2607335/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19121351/

http://link.springer.com/article/10.1007/s40429-014-0021-z

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3980851/