Wie cellulitis zegt zegt sinaasappelhuid. Toch is dit medisch gezien niet correct. De ontsierende putjes en bultjes op de benen, buik, billen en borsten waar veel vrouwen last van hebben heten namelijk officieel cellulite. De term cellulitis wordt in de medische wereld alleen gebruikt voor een aandoening waarbij het onderhuidse vet- of bindweefsel is ontstoken.
Er zijn verschillende bacteriën die cellulitis kunnen veroorzaken, het is dus eigenlijk een verzamelnaam voor een groep aandoeningen waarvan de uitingsvorm hetzelfde is (1). Het enige wat behalve het type bacterie per patiënt kan verschillen is de diepte van de ontsteking. Voor alle vormen van cellulitis geldt dat de onderhuidse ontsteking zwelling en roodheid van de huid veroorzaakt en vaak ook pijn en koorts. Het is dan ook belangrijk om de huidaandoening zo snel mogelijk te behandelen.
Wondroos
De bekendste vorm van cellulitis is wondroos of belroos. De bacterie, in dit geval de bekende streptokokkenbacterie (2), komt het lichaam binnen via een klein (schaaf)wondje of zelfs een puistje. Op de plek waar de bacterie binnenkomt zwelt de huid snel op en wordt het rood en pijnlijk. Er kunnen op den duur zelfs blaren ontstaan. De rode plek is scherp begrenst en meestal is de rand enigszins verhoogd. Bij kinderen kan wondroos in het gezicht voorkomen, de streptokokkenbacterie is dan via een oorontsteking binnengekomen.
De kans is groter dat je hier last van krijgt op de benen als je last hebt van overgewicht, lymfoedeem, een slechte doorbloeding of als je last hebt van een verminderde huidfunctie, door bijvoorbeeld een wondje (3).
Het is erg belangrijk om de infectie snel te behandelen omdat er veel ernstige complicaties kunnen optreden als dit niet gebeurt. Na de ontsteking van de huid worden ook de spieren aangetast. Vervolgens kan de patiënt zelfs trombose van de hersenen, hersenvliesontsteking of een bloedvergiftiging krijgen. In zeldzame gevallen kan iemand zelfs overlijden van onbehandelde cellulitis! Gelukkig is de diagnose cellulitis gemakkelijk te stellen omdat het ziektebeeld zo kenmerkend is. De behandeling met antibiotica, meestal peniciline, is bijna in alle gevallen succesvol. Als de wondroos al in een vergevorderd stadium is moet de patiënt soms in het ziekenhuis opgenomen worden voor de intraveneuse toediening van peniciline.
Voorkomen is beter dan genezen
De meeste patiënten herstellen volledig van een cellulitisinfectie. Bij wondroos aan de benen kan het zijn dat de plek waar de infectie gezeten heeft enigszins rood en opgezwollen blijft. Soms komt de infectie echter wel terug. Het is natuurlijk het beste om cellulitis te voorkomen, vooral bij mensen die een verminderde afweer hebben. Zorg ervoor dat je zo min mogelijk wondjes of plekjes op de huid hebt waar de bacteriën binnen kunnen dringen. Kleine veranderingen in je patronen kunnen al veel helpen; gebruik creme in plaats van scheermesjes bij het ontharen van je benen, voorkom dat je door insecten gebeten wordt, en gebeurt het toch, krab dan niet aan de bultjes. Voorkom voetschimmel door slippers te dragen in het zwembad en de sportschool en vet je huid goed in met een vette zalf zodat er geen droge plekjes ontstaan. Mocht je toch een wondje krijgen ontsmet dit dan altijd met een desinfecterend middel zoals betadine.
Lees meer over cellulitis op de blog
Bronnen:
