Brandend maagzuur is een veel voorkomend probleem bij volwassenen, vooral na het eten van een stevige of pittige maaltijd. Hoewel we er niet vaak bij stil staan kunnen baby’s en kinderen ook dat branderige gevoel in de borst krijgen.
Volgens sommige schattingen heeft ongeveer 2% van de kinderen tussen de 3 en 9, en 5% van de kinderen tussen de 10 tot 17 last van brandend maagzuur.
Vandaar dat we in deze special iets meer leren over baby’s en problemen met maagzuur.
Hoe krijgen baby’s last van brandend maagzuur?
Brandend maagzuur bij baby’s kan een teken zijn van gastro-oesofageale reflux (ook wel GERD of zure reflux genoemd). Dit is een aandoening die optreedt wanneer maagzuur terugloopt naar de slokdarm. Dit is de buis die de mond verbindt met de maag. Er is een spier aan de onderkant van de slokdarm die de onderste slokdarm sfincter (LES) wordt genoemd.
Normaal gesproken zorgt deze spier ervoor dat het maagzuur ook daadwerkelijk in de maag blijft. Maar als de LES te veel ontspant dan kan het maagzuur naar boven optrekken en het gevoelige slijmvlies van de slokdarm irriteren.
GERD is een onprettige - maar niet uitzonderlijke - aandoening bij baby’s. Ongeveer de helft van de baby's die minder dan 3 maanden oud zijn zouden hebben wel eens symptomen van deze aandoening. Spugen is een teken van GERD, maar veel baby’s hebben ook last van het ongemak van brandend maagzuur.
Bij zeer jonge baby’s is de oorzaak van brandend maagzuur meestal een onvolgroeid spijsverteringskanaal. Bij wat oudere kinderen zijn de risico's overgewicht, blootstelling aan passief roken en het eten van bepaalde soorten voedsel (bijvoorbeeld, kruidig voedsel).
Kinderen met neurologische aandoeningen zoals cerebrale parese, lopen ook een groter risico.
Wat zijn de symptomen van baby’s en maagzuur
Brandend maagzuur voelt als een brandend gevoel in de borst, nek en keel. Het is dus voor baby’s niets anders dan voor volwassen, alleen volwassenen kunnen de klachten duidelijk maken en baby’s niet. De baby kan ook last hebben van andere symptomen, zoals
- Pijn op de borst
- Hoesten
- Veeleisendheid
- Een hese stem/huil
- Pijn bij het slikken
- Geen zin om te eten
- Keelpijn
- Braken
- Piepende ademhaling
- Het ronden van de rug tijdens het voeden
Hoewel de baby misschien drukker dan normaal is of het lijkt alsof de baby zich ongemakkelijk voelt is het zeer ongebruikelijk dat de maaginhoud van een baby zuur genoeg zou kunnen zijn om de slokdarm of keel te kunnen irriteren.
Wanneer moet je een arts raadplegen?
Neem contact op met de arts van jouw baby wanneer je merkt dat jouw baby last heeft van de volgende symptomen:
- Niet groter wordt (geen toename in lichaamsgewicht)
- Wanneer de baby eten krachtig uitspuugt, alsof het lijkt alsof de baby de maaginhoud uit zijn of haar mond lijkt te schieten (explosief braken)
- Wanneer de baby groene of gele vloeistof opspuugt
- Iets opspuugt dat lijkt op koffiedik
- Weigert te eten
- Bloed heeft in zijn of haar ontlasting
- Moeite heeft met ademhalen
- Begint met braken nadat ze 6 maanden of ouder zijn
Deze klachten kunnen aangeven dat de baby last heeft van ernstigere aandoeningen. Denk bijvoorbeeld aan gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) of pylorusstenose. Pylorusstenose is een zeldzame aandoening waarbij een vernauwde klep tussen de maag en de dunne darm ervoor zorgt dat de maaginhoud zich niet kan legen in de dunne darm.
Wat kunnen de oorzaken zijn?
Baby reflux kan vaak door een aantal factoren veroorzaakt worden, vaak zijn deze factoren in combinatie met elkaar. Bij baby’s is de ring van de spier tussen de slokdarm en de maag - de onderste slokdarm sfincter (LES) - nog niet volgroeid. Hierdoor stroomt de maaginhoud terug in de slokdarm.
Na verloop van tijd gaat de LES alleen open wanneer de baby iets probeert door te slikken, de rest van de tijd blijft deze spier dus goed gesloten. Hierdoor blijft de maaginhoud waar het hoort.
Baby’s liggen de meeste tijd gewoon vlak op hun rug. Hierdoor worden problemen met reflux verergerd. Daarbij komt nog eens dat voor baby’s hun dieet helemaal vloeibaar is, ook hierdoor is baby reflux nog waarschijnlijker. Daarnaast kunnen luchtbellen in de maag de vloeistof terug duwen.
In de meeste gevallen ontstaat het probleem omdat de baby te veel of te snel drinkt. Hoewel baby’s het vaakst last hebben van reflux nadat ze hebben gegeten kan het ook gebeuren als de baby hoest, huilt, of zich uitrekt.
In een klein aantal gevallen worden de symptomen van baby reflux veroorzaakt door iets anders. Een paar van de mogelijkheden zijn:
- Allergische gastro-enteritis is een intolerantie voor iets in het voedsel, meestal een eiwit in koemelk
- Gastro-oesofageale Reflux-ziekte (GERD) is een ernstigere aandoening waarbij de reflux zuur genoeg is om het slijmvlies van de slokdarm daadwerkelijk te irriteren en beschadigen.
- Eosinofiele oesofagitis is een aandoening waarbij een bepaald type witte bloedcellen (eosinofielen) zich opbouwt en het slijmvlies van de slokdarm beschadigt
- Obstructie is een verstopping of vernauwing in de slokdarm (oesofageale strictuur) of tussen de maag en de dunne darm (pylorusstenose)
Test en diagnose
Een diagnose van baby reflux is meestal gebaseerd op de symptomen van de baby en een lichamelijk onderzoek. Als de baby verder gezond is, groeit als verwacht en verder niet ongelukkig lijkt, dan zijn verdere tests meestal niet nodig. Als de dokter denkt dat er ernstigere problemen zijn kunnen de volgende tests gedaan worden:
- Echografie – Deze test wordt gebruikt om een verstopping op te sporen in de opening tussen de maag en de dunne darm (pylorus stenose).
- Laboratoriumtesten – Verschillende bloed- en urineonderzoeken kunnen helpen bij het vaststellen of uitsluiten van mogelijke oorzaken van terugkerend braken en een mindere gewichtstoename.
- Oesofageale pH-meting – Om te bepalen of prikkelbaarheid, slaapstoornissen of andere symptomen verbonden zijn met zuur reflux kan het nuttig zijn om de zuurgraad in de slokdarm van de baby te meten. De arts zal een dunne buis via de neus of mond van de baby inbrengen, deze buis komt helemaal tot in de slokdarm. Aan deze buis zit een meter die de zuurgraad bevestigd.
- Gastro-intestinale test – Als de arts een gastro-intestinale obstructie vermoedt dan kan hij of zij een reeks van röntgenonderzoeken uitvoeren, deze staan bekend als een bovenste gastro-intestinale (GI) serie. De baby krijgt een witte, krijtachtige vloeistof (barium) te drinken. Barium zorgt voor een laagje rondom de maag, deze helpt dan weer eventuele afwijkingen zichtbaar te maken.
- Endoscopie – De arts kan deze procedure gebruiken om problemen in de slokdarm, zoals een vernauwing (strictuur) of ontsteking (oesofagitis) te identificeren of uit te sluiten. De arts zal een speciale buis uitgerust met een cameralens en een lichtje door de mond van de baby richting de slokdarm, maag en eerste deel van de dunne darm brengen. Monsters van verdacht weefsel kunnen voor analyse worden genomen. Voor baby’s en kleine kinderen is een endoscopie meestal onder algemene verdoving.
Behandeling van oprispingen van maagzuur bij baby’s
De behandeling van maagzuur problemen bij baby’s is afhankelijk van de ernst van het probleem. Wanneer er geen behandeling nodig is betekent het dat deze problemen met reflux vanzelf zullen verdwijnen als de baby ouder wordt. Voor de meeste baby’s zullen problemen met maagzuur zich vanzelf oplossen tijdens het eerste jaar.
Als de baby verder gezond is, gelukkig is, en normaal groeit, dan kan de arts een paar veranderingen in de levensstijl aanraden om het probleem te verlichten.
Als de terugvloeiing ernstiger is, of als vastgesteld wordt dat de baby last heeft van GERD, dan kan de arts een recept voorschrijven voor de behandeling van de terugvloeiing. Deze middelen zijn onder meer:
- Maagzuurremmers – Deze neutraliseren het maagzuur
- Zuur onderdrukkers – Deze onderdrukken de natuurlijke zuurproductie in de maag
- Zuurblockers - Deze blokkeren de zuurproductie in de maag volledig
Bronnen
NIH Publication No. 13–5418 September 2013
