Hoewel pijn in de benen een veel voorkomend verschijnsel is na een blessure, kan pijn ook vanwege medische aandoeningen of niet-traumatische redenen optreden.

Pijn in de benen kan te wijten zijn aan een blessure of ontsteking van een van de structuren die in het been worden aangetroffen, inclusief de botten, de gewrichten, de spieren, de pezen, de ligamenten, de bloedvaten, de zenuwen en de huid. Meestal is een ontsteking van het weefsel de oorzaak van de pijn.

Pijn kan ook uit andere delen van het lichaam uitstralen en in het been worden gevoeld. Ook lage rugklachten kunnen pijn en gevoelloosheid van het been veroorzaken. Abdominale aorta en iliacale slagader aneurysmata kunnen ook de oorzaak zijn van pijn in de benen. Een bloedstolsel in de grote aderen in de buik, het bekken of in de benen is een andere oorzaak van symptomen in de benen.

Systemische ziekten zoals diabetes kunnen schade aan de zenuwen of aan de slagader veroorzaken en dit kan leiden tot chronische pijn in de voeten en pijn in de benen.

Oorzaken pijn in de benen: trauma

Trauma is de meest voor de hand liggende oorzaak van pijn in de benen. Valpartijen en verwondingen kunnen de botten, de spieren en de gewrichten van het been of een combinatie van alle drie beschadigen. Rugpijn, als gevolg van een blessure, kan de heupzenuw doen ontsteken en ischias veroorzaken. Dit is een pijn die over het been straalt en dat het pad, van een van de vele zenuwwortels die het ruggenmerg verlaten en de heupzenuw vormen, volgt. Pijn in de heup begint meestal in de rug en straalt dan naar de bil en naar de dij.

Letsel door overbelasting kan ook flinke pijn veroorzaken en kan worden gezien als meervoudige minder belangrijke traumatische letsels aan de spieren, de pezen en de gewrichten die zich over een langere tijdspanne voordoen.

Breuken

Wanneer we het over bot hebben, betekenen de termen breuk, gebroken en gekraakt allemaal hetzelfde: alle drie geven eigenlijk aan dat de integriteit van het bot is aangetast. Het meest voorkomende symptoom is pijn die optreedt omdat de zenuwuiteinden in de vezelige weefselbekleding van het bot, het periosteum (peri = omliggend + osteum = bot), beschadigd en ontstoken zijn geraakt. Ook trekken de spieren rond het bot dan samen en intensiveren de pijn.

Stressfracturen

Sommige fracturen treden op vanwege repetitieve kleine trauma’s in een specifiek deel van het lichaam. Stressfracturen beschrijven een fractuur van één of meer van de metatarsale botten in de voet (de lange botten aan de basis van de tenen) dat wordt veroorzaakt door overmatig gebruik en dat het bot vermoeit. De bijnaam van stressfracturen zijn marsfracturen en dat dankt zijn naam eigenlijk aan het feit dat het veel wordt gezien bij soldaten, die gedwongen als onderdeel van hun training lange afstanden afleggen.

Scheenbeenbreuk

Scheenbeenbreuken zijn een overbelastings-verwonding aan de tibia of het scheenbeen. Deze aandoening staat ook wel bekend als het tibiaal stress syndroom. Rennen, springen en dansen zijn de meest voorkomende oorzaken. Bij deze aandoening komen er microscopische fracturen voor in het scheenbeen, waardoor er pijn en zwelling ontstaat. Als de persoon blijft oefenen en de pijn negeert, kan een breuk in het scheenbeen ervoor zorgen dat het bot volledig breekt.

Verstuikingen en verrekkingen

Een ligamentische verwonding wordt ook wel een verstuiking genoemd en treedt op wanneer de ligamentvezels worden uitgerekt of gedeeltelijk of volledig gescheurd raken. Spieren en pezen kunnen ook worden uitgerekt of gescheurd raken, waardoor ze worden belast. Zowel verstuikingen als verrekkingen resulteren in zwelling en ontsteking wat dan pijn veroorzaakt. Soms kan een verstuiking of kan er spanning optreden op de locatie waar de structuren zich hechten aan het bot en ontstaat er een botspleetje bij de spier, de pees of het ligament. Dit wordt dan een avulsiefractuur genoemd, maar wordt vaak op dezelfde manier behandeld.

Bursitis

Er zijn kleine, met vloeistof gevulde zakjes die de grote botuitsteeksels bedekken en ervoor zorgen dat de pezen over het bot glijden. Bursitis of een ontsteking van de bursazak, kan bij overmatig gebruik of letsel, zoals een directe klap, optreden. Twee bursa's in het been die vaak ontstoken raken, zijn de trochanter slijmbeurs die de benige prominentie van het dijbeen aan de buitenkant van de heup bedekt en de zitbeen slijmbeurs die een deel van het bekkenbeen waarop we zitten bedekt.

Bloeden

Blessures kunnen ook leiden tot bloedingen in de weefsels en de gewrichten. Aangezien bloed, zoals elke vloeistof, niet kan worden samengeperst, veroorzaakt de zwelling naarmate de druk stijgt een aanzienlijke hoeveelheid pijn. Bloed is ook zeer irriterend voor de omringende weefsels wanneer het de bloedvaten verlaat en veroorzaakt door zijn aanwezigheid alleen al flinke pijn.

Compartimentsyndroom

Het compartimentsyndroom is een medisch noodgeval. Het beschrijft de situatie waarin overmatige zwelling optreedt in de secties of compartimenten van het been die spieren bevatten. Dit kan een verhoogde druk in het compartiment veroorzaken die groter is dan de bloeddruk die wordt gegenereerd wanneer het hart klopt. De bloedvoorziening wordt in het compartiment afgesneden, waardoor er pijn, gevoelloosheid en het onvermogen om de voet of enkel te bewegen, worden veroorzaakt. Dit is een echte chirurgische noodsituatie, die het openen van de compartimenten vereist om de druk binnenin te verlichten en om de bloedtoevoer te herstellen en permanente invaliditeit te voorkomen. Een van de kenmerken van de diagnose is het vinden van pijn die niet in verhouding staat tot de fysieke bevindingen. De diagnose wordt bevestigd door de meetdruk in het compartiment.

Oorzaken pijn in de benen: niet-traumatische pijn

Er zijn talloze oorzaken van niet-traumatische pijn in de benen en er is geen enkele manier om al deze oorzaken te classificeren. Zorgverleners ontwikkelen vaak hun eigen individuele aanpak om te helpen bij het bepalen van een diagnose. Soms kan het helpen om de mogelijke oorzaken op basis van het deel van het been dat pijn doet te classificeren. Er moet dan ook worden gekeken of de pijn zich in één been bevindt of beide of het verband houdt met activiteit of dat het in rust voorkomt en of er onderliggende medische aandoeningen bestaan ​​die pijn aan het been zouden kunnen veroorzaken.

Pijn in slechts één van de benen zou kunnen komen door lokale problemen en hoeft niet noodzakelijkerwijs te wijten te zijn aan een systemische (waarbij het hele lichaam betrokken is) ziekte. Het vermoeden is dat een dergelijke ziekte namelijk beide benen zou treffen. Dit is niet altijd altijd waar. Jicht bijvoorbeeld (een defect in het vermogen van het lichaam om urinezuur te verwerken) valt tijdens een acute aanval vaak slechts één gewricht aan.

Perifere aderziekte (PAD)

Pijn in één been of in beiden kan te wijten zijn aan de perifere aderziekte wat als gevolg van vernauwing van de bloedvaten voor een afname in de arteriële bloedtoevoer naar het been zorgt. Vaak komt de pijn op met activiteit, omdat bijvoorbeeld wandelen meer zuurstof vereist voor de spieren. Als de aderen smal zijn en niet in die behoefte kunnen voorzien, beginnen de spieren pijn te doen. De bloedvaten kunnen op elk niveau worden versmald, van de aorta (het grote bloedvat dat het hart verlaat) naar een van de aftakaders. Afhankelijk van het niveau van de vernauwing en de specifieke betrokken spieren, kunnen de waargenomen pijnpunten verschillend zijn.

Pijn in het been door de perifere slagaderziekte, wat meestal optreedt bij het lopen, wordt ook wel claudicatio genoemd. Aangezien de perifere aderziekte vaak meer dan één bloedvat treft, kunnen beide benen worden aangetast, hoewel de pijn in elk been van verschillende ernst kan zijn. De bloedtoevoer kan afnemen tot het punt dat er ook pijn in rust optreedt zonder dat er zelfs maar enige inspanning is. Een slechte bloedtoevoer naar de benen kan ook de integriteit van de huid aantasten en het krijgen van een infectie mogelijk maken. Bovendien maakt een slechte bloedtoevoer het moeilijk om wonden als snijwonden of schaafwonden te laten genezen.

Een bloedprop

Een arterieel bloedstolsel (in een slagader) of een bloedprop in een beenslagader kan de bloedtoevoer volledig blokkeren, waardoor wordt voorkomen dat het weefsels zuurstofrijk bloed uit het hart krijgen. Dit kan het begin van de pijn veroorzaken. Afgezien van pijn kan het been ook erg koel aanvoelen en bleek worden. Hoewel er veel potentiële bronnen van een bloedstolsel zijn, is het hart de meest voorkomende plek om te gaan zoeken. Als er een hartritmestoornis, ook wel bekend als atriale fibrillatie, aanwezig is, is er een kans dat zich kleine stolsels kunnen vormen in de voering van het hart en dat die dan op een geven moment afbreken in het bloed om door de slagaders te reizen, waardoor de bloedstroom op enige punten ver van het hart kan worden belemmerd. Afgezien van het been kan de obstructie ook optreden in een van de bloedvaten die leiden naar de hersenen wat dan zal leiden tot een beroerte of een van de bloedvaten naar de darmen, wat dan kan leiden tot darmischemie. Een bloedstolsel kan ook acuut voorkomen in een slagader die gedeeltelijk vernauwd is. Net zoals slagaders in het hart die na verloop van tijd vanwege cholesterol- of plaque-opbouw kunnen versmallen, kan dezelfde situatie in de benen voorkomen. Als de plaque geïrriteerd raakt of scheurt, kan het lichaam op die plaats een stolsel vormen, waardoor de slagader wordt afgesloten en de bloedtoevoer naar het deel van het been voorbij het stolsel wordt gestopt.

Een veneus bloedstolsel (in een ader) kan ook pijn veroorzaken. Aderen geven bloed terug uit de benen naar het hart. Er zijn twee systemen van aderen in het been: oppervlakkig en diep. Als zich een bloedstolsel in een diepe ader (diepe veneuze trombose) voordoet, veroorzaakt dit een ‘stuwingseffect’ en zit dan bloed achter de blokkade. Dit veroorzaakt roodheid, zwelling, warmte en pijn in het getroffen gebied. Pijn in de kuiten en zwelling zijn veel voorkomende symptomen.

Oppervlakkige aders kunnen ook verstopt raken en pijn veroorzaken, maar het risico op complicaties van een diepe trombose (afbreking en embolisatie naar de longen [longembolie]) is niet vaak aanwezig. Een oppervlakkige trombose (bloedstolsel) is mogelijk niet in staat om naar de longen te reizen, omdat de kleppen in de perforatoraders die het oppervlakkige aderstelsel met het diepe systeem verbinden fungeren als een zeef. Als het stolsel zich echter in de buurt van de lies ontwikkelt, waar de twee systemen samenkomen, kan het stolsel wel naar de longen emboliseren. Oppervlakkige aderen kunnen ook chronisch verwijden en zwellen en dan zelfs spataderen vormen. Spataderen kunnen door deze zwelling en ontsteking pijn veroorzaken.

Pijn in de onderrug

Lage rugpijn (onderrug) veroorzaakt door ischias (ontsteking van de heupzenuw) kan uitstralen naar de billen en naar het been. De verdeling van de pijn hangt af van welke zenuwwortel erbij betrokken is; daarom kan de pijn worden gevoeld in de voet, het scheenbeen of het dijbeen. Ischias kan door verschillende veranderingen in de rug door bijvoorbeeld artritis, een hernia, spierspasmen of letsel worden veroorzaakt. Het gemeenschappelijke resultaat is dat de ruimte waar de zenuw het wervelkanaal verlaat smaller wordt en er op de zenuw wordt gedrukt door bot. Minder vaak kunnen ook tumoren en infecties van een zenuwwortel of een ruggenmergontsteking pijn in het been veroorzaken.

Hoewel een hernia of artritis een zenuwwortel die op een of meer niveaus de rug verlaat kan beklemmen, kan spinale stenose invloed hebben op de lange segmenten van het ruggenmerg, omdat het wervelkanaal dan versmalt raakt en er niet genoeg ruimte is voor het ruggenmerg zelf. Spinale stenose kan pijn, gevoelloosheid en zwakte tot gevolg hebben.

Het Cauda-equinasyndroom beschrijft een neurochirurgische noodsituatie waarbij rugpijn kan worden geassocieerd met zwakte, gevoelloosheid rondom het perineale gebied (rectum, scrotum, vagina), het onvermogen om te urineren en het verlies van de darmcontrole. Het ruggenmerg eindigt in een massa zenuwwortels die eruit zien als de staart van een paard (cauda equina in het Latijn) die als er schade aan het gebied is door trauma of een ander type compressie, waaronder tumoren ontstoken kunnen raken.

Neuropathie

Er kan ook pijn optreden door een perifere zenuwontsteking die niet is geassocieerd met het ruggenmerg. Deze aandoeningen staan ​​bekend als perifere neuropathieën. Dit kan gebeuren door directe zenuwirritatie of door een medische aandoening. Voorbeelden van dit soort geïsoleerde zenuwbeschadiging zijn voet- en teenpijn veroorzaakt door Morton neuroom, meestal een verdikking en ontsteking van een zenuw die in de derde en vierde teen zit of meralgia paresthetica wat pijn veroorzaakt in de voorste dij als gevolg van het beklemd zitten van een zenuw die het bekken verlaat. Deze neuropathie wordt ook gezien tijdens de zwangerschap wanneer de druk van de baarmoeder de zenuw kan doen ontsteken. Deze soorten pijn hebben de neiging om slechts een deel van één been te betrekken. Diabetes is een veelvoorkomende oorzaak van perifere neuropathie die beide onderste extremiteiten treft. Alcoholmisbruik is een andere veel voorkomende oorzaak van perifere neuropathie.

Ziekte

Chronische ziekten zoals diabetes, alcoholisme, kanker en vitaminetekorten (bijvoorbeeld B12-deficiëntie wat pernicieuze anemie veroorzaakt) kunnen ook leiden tot zenuwpijn die vaak in beide benen voorkomt. Er zijn enkele ziekten die beenzwakte veroorzaken die kan worden geassocieerd met klachten van pijn in de benen, waaronder het Guillain-Barré-syndroom en multiple sclerose.

Huid

Een ontsteking aan de huid kan ook aanzienlijke pijn veroorzaken, vooral als er onderliggende ziekten zijn, zoals diabetes of perifere arterieziekte, die adequate genezing verhinderen. De ontsteking kan te wijten zijn aan een infectie die vaak wordt veroorzaakt door Streptococcus of Stafylokokken. Huid die wordt uitgerekt als gevolg van oedeem of vochtophoping in de weefsels onder de huid kan aanzienlijke pijn veroorzaken, vooral wanneer de benen niet voldoende en op tijd worden opgeheven.

Gordelroos

Gordelroos kan als gevolg van ontsteking van de ruggenmergzenuw in het lichaam aanzienlijke pijn veroorzaken. Het is een reactivering van het waterpokkenvirus dat zich in een rusttoestand in het zenuwstelsel bevindt nadat de patiënt jaren geleden besmet was geraakt. Omdat het dus eigenlijk een ontstoken zenuw is, kunnen er aanzienlijke hoeveelheden pijn zijn. Ook kan er uitslag in de loop van de zenuw optreden. De uitslag kan enkele dagen nadat de pijn begint optreden en kan verdwijnen voordat de uitslag verdwijnt. Soms blijft de pijn, zelfs nadat de uitslag is verdwenen chronisch bestaan (postherpetische neuralgie).

Zijn er andere oorzaken van niet-traumatische pijn in de benen?

Gewrichtspijn

Gewrichtspijn kan als gevolg van een plaatselijke verwonding optreden, maar kan ook te wijten zijn aan medische aandoeningen die ontsteking en zwelling kunnen veroorzaken. Gewrichtspijn die geassocieerd wordt met zwelling wordt artritis genoemd (arth = gewricht + het is = ontsteking) terwijl pijn zonder zwelling artralgie wordt genoemd (arthr = gewricht + alg = pijn). Enkele voorbeelden zijn onder meer:

• Patiënten met progressieve artrose kunnen dagen hebben waarop de aangetaste gewrichten pijn kunnen doen.
• Ook kunnen patiënten met reumatoïde artritis episodes van gewrichtsontsteking hebben wanneer hun ziekte opflakkert.
• Episodes van jicht kunnen als de urinezuurkristallen zich binnen het gewricht beginnen af ​​te zetten ertoe leiden dat gewrichten ontstoken raken. Het zijn vaak de gewrichten die onder aanzienlijke druk staan. De gewrichten in de grote teen zijn vaak betrokken, maar de enkel, de knie, de pols en de vingers zijn ook veel voorkomende plaatsen voor de afzetting van urinezuurkristallen.
• Pseudojicht kan ook een gewrichtsontsteking veroorzaken. In plaats van urinezuur zijn de calciumpyrofosfaat kristallen die in de gewrichten zijn afgezet vaak de oorzaak van deze aandoening. De knie wordt vaak beïnvloed door pseudojicht en de diagnose wordt soms gesteld wanneer verkalking van het kraakbeen te zien is op gewone röntgenfoto's van het kniegewricht
• Systemische ziekten (er zijn te veel om ze allemaal in dit artikel te bespreken) kunnen ook een gewrichtsontsteking veroorzaken. Enkele veel voorkomende aandoeningen die gewrichtspijn kunnen veroorzaken, zijn inflammatoire darmaandoeningen (SLE), psoriasis, hepatitis, inflammatoire darmaandoeningen en de ziekte van Lyme.
• Gewrichten kunnen als onderdeel van de gegeneraliseerde reactie van het lichaam op een infectie ontstoken raken. Infecties kunnen synovitis of ontsteking van het synovium (het slijmvliesweefsel van een gewricht) veroorzaken. Meestal komt dit door een virus, maar bij kinderen bestaat er altijd de zorg dat een bacteriële infectie de oorzaak kan zijn.

Spierpijn

Spierpijn of myalgie (myo = spier + algia = pijn) is een veel voorkomende klacht en kan te wijten zijn aan het overmatig gebruik (milde trauma's) of aan de gegeneraliseerde pijnen en pijn van een infectie. Spieren kunnen ook om verschillende andere redenen (myositis: myo = spier + itis = ontsteking), inclusief bijwerkingen van sommige cholesterolmedicijnen ontstoken raken.

Spierkrampen

Spieren kunnen kramp krijgen wat aanzienlijke pijn veroorzaakt. Dit kan te wijten zijn aan een gebrek aan strekking of een onevenwicht van elektrolyten in de bloedbaan. Het lichaam moet de juiste hoeveelheid calcium, natrium en kalium hebben om de spieren goed te kunnen laten functioneren. Kuit- en voetspieren zijn vooral 's nachts bijzonder gevoelig voor het krijgen van krampen.

De spieren zullen ook in kramp raken om een ​​gewonde plek te helpen beschermen. Wanneer bijvoorbeeld het heupbot gebroken is, gaan de spieren die de heup bewegen in spasmen (kramp) om de beweging van de verwonding te minimaliseren.

Warmtekrampen komen voor als onderdeel van het spectrum van warmte-gerelateerde ziekten als gevolg van uitdroging en verstoringen van de elektrolytenhuishouding. Ze kunnen onmiddellijk na het sporten of werken in een warme omgeving voorkomen of hun begin kan enkele uren worden uitgesteld. Vaak zijn het de grote spieren van de benen die betrokken zijn vanwege de hoeveelheid werk die ze moeten doen.

Spierblessures

De spieren in het been hebben de neiging om in goede evenwicht met elkaar te zijn om zo gezamenlijke stabiliteit te bevorderen en als schokdempers te werken voor de krachten die worden gegenereerd door het lopen en het rennen. De quadriceps-spieren aan de voorkant van de dij strekken zich uit of strekken de knie en worden in evenwicht gehouden door de hamstrings aan de achterkant van de dij die verantwoordelijk zijn voor het buigen of strekken van de knie. Als dit evenwicht verloren gaat, kunnen de spiervezels overbelast raken en scheuren. Dan krijg je een blessure.

Hamstring blessure

De hamstring (posterieure dijspiergroep) bestaat uit een groep individuele spieren die bekend staat als de semitendinosus, de semimembranosus en de biceps femoris. De pezen zijn aan de achterkant van de knie voelbaar en deze groep is verankerd in het bekkenbot. Wanneer de spier samentrekt, buigt de knie en kan het been kracht genereren om de voet weg te duwen van de grond, zodat het lichaam kan lopen. Lopen vereist ook dat de quadriceps-spieren de knie volledig uitstrekken, zodat de hiel van de voet de grond kan raken en de voetstap kan beginnen.

Als de peesvezels van de hamstringspier niet flexibel zijn of als er te veel rek op de structuur wordt geplaatst, kunnen deze vezels als de knie zich te veel of te snel uitstrekt worden beschadigd. Spier- of peesvezels kunnen dan worden uitgerekt of zelfs gescheurd raken, waardoor er pijn en zwelling ontstaat. Om zichzelf te beschermen, kan de spier in spasmen raken, wat nog meer pijn kan veroorzaken.

Huidafwijkingen

Huidabnormaliteiten kunnen ook pijn veroorzaken. Laceraties en huidscheuren, variërend van trauma tot zweren veroorzaakt door een slechte bloedstroom, zijn enkele van de oorzaken van de pijn door huidaandoeningen. De huid heeft verschillende zenuwvezels die pijn kunnen voelen en alles wat de huid beschadigt, kan pijn veroorzaken. Huidinfecties kunnen pijnlijk zijn en meestal komt dit dan door ontsteking en zwelling.

Pijn in de benen bij kinderen

Pijn in de benen bij kinderen is een speciale situatie. Hoewel de meeste pijn in het been bij kinderen niet ernstig is, zijn er soms momenten waarop de pijn een belangrijke oorzaak heeft. Deze kunnen bestaan ​​uit een ontsteking van het gewricht die heuppijn veroorzaakt, trauma veroorzaakt door groeischijven en pijn door systemische ziekten zoals Henoch-Schönlein purpura, juveniele reumatoïde artritis of reumatische koorts.

• ‘Groeipijnen’ zijn het meest waarschijnlijk te wijten aan overmatig gebruik van de spieren, hoewel ze kunnen worden geassocieerd met een milde strekking als de spieren meegroeien met het bot.
• Kinderen met pijn in de benen die kreupel zijn of die geen gewicht op het been kunnen dragen, moeten met spoed worden gezien door een arts.
• Sommige fracturen bij kinderen kunnen moeilijk te diagnosticeren zijn, omdat onvolwassen botten mogelijk door de aanwezigheid van groeischijven niet volledig verkalkt zijn. Breuken zijn misschien niet evident op gewone röntgenfoto's en klinisch oordeel kan dan nodig zijn om te beslissen of een gebroken bot aanwezig is.
• De ziekte van Legg-Calve-Perthes beschrijft avasculaire necrose of verlies van bloedtoevoer naar de dijbeenkop (de bal van het heupgewricht). De oorzaak is onbekend, maar het treft meestal kinderen in de leeftijd van 4-8 jaar en veroorzaakt heuppijn en slapte in het getroffen been. De behandeling omvat het rusten van het heupgewricht om langdurige artritis te voorkomen en de zorg wordt meestal begeleid door een orthopedisch specialist.
• Het Osgood-Schlatter-syndroom beschrijft een ontsteking van de apofyse van het scheenbeen, het benige uitsteeksel waar de patellapees zich hecht aan het bot onder de knie. Deze aandoening treedt op vanwege overmatige spanning op de groeischijf van het bovenste scheenbeen en is vaak te wijten aan overmatig springen of rennen. Het kan een zacht, gezwollen gebied net onder de knie veroorzaken. De aandoening geneest met ijs en rust.

Diabetes

Diabetes kan op verschillende manieren pijn in de benen veroorzaken. Als de bloedsuikerspiegel gedurende een periode van vele jaren niet goed worden beheerst, verslechteren de zenuwen en bloedvaten hun functie. Vaak treedt de schade op in de voeten en het treft soms ook het hele been. Met verlies van gevoel kunnen er huidinfecties en voetverwondingen optreden zonder dat de aangedane persoon daar veel ongemak van ervaart. Maar soms kunnen de zenuwen zo ontstoken zijn dat de patiënt onhandelbare pijn voelt. Diabetes zorgt er ook voor dat bloedvaten zich verkleinen en dat kan symptomen van PAD (perifere arterieziekte) of claudicatio veroorzaken.

Mensen met diabetes zijn vanwege een verstoord immuunsysteem ook vatbaarder voor het oplopen van infecties. Samen met een slechte bloedtoevoer naar de benen, is het vermogen om een beschadiging aan de huid te genezen in dit geval ook verminderd en dat verhoogt het risico op het krijgen van voet- en beeninfecties. Het gevolg is de zogenaamde Diabetische Voet.

Tot slot…

Pijn in de benen is niet iets wat je kunt negeren. Naast het feit dat het erg oncomfortabel is, probeert je lichaam je iets te vertellen. Er is dus altijd een achterliggende oorzaak.

Ga dus tijdig naar je arts om de achterliggende oorzaak te lokaliseren, zodat er een behandeling gestart kan worden.

Bronnen

www.huffingtonpost.com/entry/this-is-what-may-be-causing-your-leg-pain-and-numbness_us_57fd2a14e4b0b6a43035e269

www.health.harvard.edu/pain/when-walking-makes-your-legs-hurt

www.webmd.com/pain-management/guide/lower-leg-pain-causes-and-treatments - 1